| Käännös | |
|---|---|
| Substantiivit | |
| 1. | омикрон {m} (omikron) |
| Monikko | omikronit | Genetiivi | omikronin |
| Monikon genetiivi | omikronien | Partitiivi | omikronia |
| Monikon partitiivi | omikroneja | Inessiivi | omikronissa |
| Monikon inessiivi | omikroneissa | Elatiivi | omikronista |
| Monikon elatiivi | omikroneista | Illatiivi | omikroniin |
| Monikon illatiivi | omikroneihin | Adessiivi | omikronilla |
| Monikon adessiivi | omikroneilla | Ablatiivi | omikronilta |
| Monikon ablatiivi | omikroneilta | Allatiivi | omikronille |
| Monikon allatiivi | omikroneille | Essiivi | omikronina |
| Monikon essiivi | omikroneina | Translatiivi | omikroniksi |
| Monikon translatiivi | omikroneiksi | Monikon instruktiivi | omikronein |
| Abessiivi | omikronitta | Monikon abessiivi | omikroneitta |
| Monikon akkusatiivi | omikronit |