Sanakirja
Tekoälykääntäjä
Käännös
1.
2.

Määritelmät

Substantiivit

  1. (arkikieltä) hurmaaja; henkilö, joka hurmaa

Taivutusmuodot

MonikkohurmuritGenetiivihurmurin
Monikon genetiivihurmurienMonikon genetiivihurmureiden
Monikon genetiivihurmureittenPartitiivihurmuria
Monikon partitiivihurmureitaMonikon partitiivihurmureja
InessiivihurmurissaMonikon inessiivihurmureissa
ElatiivihurmuristaMonikon elatiivihurmureista
IllatiivihurmuriinMonikon illatiivihurmureihin
AdessiivihurmurillaMonikon adessiivihurmureilla
AblatiivihurmuriltaMonikon ablatiivihurmureilta
AllatiivihurmurilleMonikon allatiivihurmureille
EssiivihurmurinaMonikon essiivihurmureina
TranslatiivihurmuriksiMonikon translatiivihurmureiksi
Monikon instruktiivihurmureinAbessiivihurmuritta
Monikon abessiivihurmureittaMonikon akkusatiivihurmurit

Luokat