| Käännös | |
|---|---|
| 1. | θαλασσόλυκος {m} (thalassólykos) |
| Monikko | merikarhut | Genetiivi | merikarhun |
| Monikon genetiivi | merikarhujen | Partitiivi | merikarhua |
| Monikon partitiivi | merikarhuja | Inessiivi | merikarhussa |
| Monikon inessiivi | merikarhuissa | Elatiivi | merikarhusta |
| Monikon elatiivi | merikarhuista | Illatiivi | merikarhuun |
| Monikon illatiivi | merikarhuihin | Adessiivi | merikarhulla |
| Monikon adessiivi | merikarhuilla | Ablatiivi | merikarhulta |
| Monikon ablatiivi | merikarhuilta | Allatiivi | merikarhulle |
| Monikon allatiivi | merikarhuille | Essiivi | merikarhuna |
| Monikon essiivi | merikarhuina | Translatiivi | merikarhuksi |
| Monikon translatiivi | merikarhuiksi | Monikon instruktiivi | merikarhuin |
| Abessiivi | merikarhutta | Monikon abessiivi | merikarhuitta |
| Monikon akkusatiivi | merikarhut |