| Käännös | |
|---|---|
| 1. | землеме́р {m} |
| Monikko | maanmittarit | Genetiivi | maanmittarin |
| Monikon genetiivi | maanmittarien | Monikon genetiivi | maanmittareiden |
| Monikon genetiivi | maanmittareitten | Partitiivi | maanmittaria |
| Monikon partitiivi | maanmittareita | Monikon partitiivi | maanmittareja |
| Inessiivi | maanmittarissa | Monikon inessiivi | maanmittareissa |
| Elatiivi | maanmittarista | Monikon elatiivi | maanmittareista |
| Illatiivi | maanmittariin | Monikon illatiivi | maanmittareihin |
| Adessiivi | maanmittarilla | Monikon adessiivi | maanmittareilla |
| Ablatiivi | maanmittarilta | Monikon ablatiivi | maanmittareilta |
| Allatiivi | maanmittarille | Monikon allatiivi | maanmittareille |
| Essiivi | maanmittarina | Monikon essiivi | maanmittareina |
| Translatiivi | maanmittariksi | Monikon translatiivi | maanmittareiksi |
| Monikon instruktiivi | maanmittarein | Abessiivi | maanmittaritta |
| Monikon abessiivi | maanmittareitta | Monikon akkusatiivi | maanmittarit |