| Käännös | |
|---|---|
| Substantiivit | |
| 1. | Wermut {der} |
| Monikko | vermutit | Genetiivi | vermutin |
| Monikon genetiivi | vermuttien | Partitiivi | vermuttia |
| Monikon partitiivi | vermutteja | Inessiivi | vermutissa |
| Monikon inessiivi | vermuteissa | Elatiivi | vermutista |
| Monikon elatiivi | vermuteista | Illatiivi | vermuttiin |
| Monikon illatiivi | vermutteihin | Adessiivi | vermutilla |
| Monikon adessiivi | vermuteilla | Ablatiivi | vermutilta |
| Monikon ablatiivi | vermuteilta | Allatiivi | vermutille |
| Monikon allatiivi | vermuteille | Essiivi | vermuttina |
| Monikon essiivi | vermutteina | Translatiivi | vermutiksi |
| Monikon translatiivi | vermuteiksi | Monikon instruktiivi | vermutein |
| Abessiivi | vermutitta | Monikon abessiivi | vermuteitta |
| Monikon akkusatiivi | vermutit |