| Käännös | |
|---|---|
| Substantiivit | |
| 1. | кенгуру {m} ('kenguru) |
| Monikko | kengurut | Genetiivi | kengurun |
| Monikon genetiivi | kengurujen | Monikon genetiivi | kenguruiden |
| Monikon genetiivi | kenguruitten | Partitiivi | kengurua |
| Monikon partitiivi | kenguruja | Monikon partitiivi | kenguruita |
| Inessiivi | kengurussa | Monikon inessiivi | kenguruissa |
| Elatiivi | kengurusta | Monikon elatiivi | kenguruista |
| Illatiivi | kenguruun | Monikon illatiivi | kenguruihin |
| Adessiivi | kengurulla | Monikon adessiivi | kenguruilla |
| Ablatiivi | kengurulta | Monikon ablatiivi | kenguruilta |
| Allatiivi | kengurulle | Monikon allatiivi | kenguruille |
| Essiivi | kenguruna | Monikon essiivi | kenguruina |
| Translatiivi | kenguruksi | Monikon translatiivi | kenguruiksi |
| Monikon instruktiivi | kenguruin | Abessiivi | kengurutta |
| Monikon abessiivi | kenguruitta | Monikon akkusatiivi | kengurut |