| Käännös | |
|---|---|
| 1. | бедуи́н {m} |
| Monikko | beduiinit | Genetiivi | beduiinin |
| Monikon genetiivi | beduiinien | Partitiivi | beduiinia |
| Monikon partitiivi | beduiineja | Inessiivi | beduiinissa |
| Monikon inessiivi | beduiineissa | Elatiivi | beduiinista |
| Monikon elatiivi | beduiineista | Illatiivi | beduiiniin |
| Monikon illatiivi | beduiineihin | Adessiivi | beduiinilla |
| Monikon adessiivi | beduiineilla | Ablatiivi | beduiinilta |
| Monikon ablatiivi | beduiineilta | Allatiivi | beduiinille |
| Monikon allatiivi | beduiineille | Essiivi | beduiinina |
| Monikon essiivi | beduiineina | Translatiivi | beduiiniksi |
| Monikon translatiivi | beduiineiksi | Monikon instruktiivi | beduiinein |
| Abessiivi | beduiinitta | Monikon abessiivi | beduiineitta |
| Monikon akkusatiivi | beduiinit |