| Käännös | Konteksti | |
|---|---|---|
| Substantiivit | ||
| 1. | merenkulku | |
| 2. | merenkulku | |
| Monikko | myötätuulet | Genetiivi | myötätuulen |
| Monikon genetiivi | myötätuulten | Monikon genetiivi | myötätuulien |
| Partitiivi | myötätuulta | Monikon partitiivi | myötätuulia |
| Inessiivi | myötätuulessa | Monikon inessiivi | myötätuulissa |
| Elatiivi | myötätuulesta | Monikon elatiivi | myötätuulista |
| Illatiivi | myötätuuleen | Monikon illatiivi | myötätuuliin |
| Adessiivi | myötätuulella | Monikon adessiivi | myötätuulilla |
| Ablatiivi | myötätuulelta | Monikon ablatiivi | myötätuulilta |
| Allatiivi | myötätuulelle | Monikon allatiivi | myötätuulille |
| Essiivi | myötätuulena | Monikon essiivi | myötätuulina |
| Translatiivi | myötätuuleksi | Monikon translatiivi | myötätuuliksi |
| Monikon instruktiivi | myötätuulin | Abessiivi | myötätuuletta |
| Monikon abessiivi | myötätuulitta | Monikon akkusatiivi | myötätuulet |