| Käännös | Konteksti | |
|---|---|---|
| Substantiivit | ||
| 1. | bergantín {m} | merenkulku |
| Monikko | brigantiinit | Genetiivi | brigantiinin |
| Monikon genetiivi | brigantiinien | Partitiivi | brigantiinia |
| Monikon partitiivi | brigantiineja | Inessiivi | brigantiinissa |
| Monikon inessiivi | brigantiineissa | Elatiivi | brigantiinista |
| Monikon elatiivi | brigantiineista | Illatiivi | brigantiiniin |
| Monikon illatiivi | brigantiineihin | Adessiivi | brigantiinilla |
| Monikon adessiivi | brigantiineilla | Ablatiivi | brigantiinilta |
| Monikon ablatiivi | brigantiineilta | Allatiivi | brigantiinille |
| Monikon allatiivi | brigantiineille | Essiivi | brigantiinina |
| Monikon essiivi | brigantiineina | Translatiivi | brigantiiniksi |
| Monikon translatiivi | brigantiineiksi | Monikon instruktiivi | brigantiinein |
| Abessiivi | brigantiinitta | Monikon abessiivi | brigantiineitta |
| Monikon akkusatiivi | brigantiinit |