| Käännös | |
|---|---|
| 1. | επικόλλημα {n} (epikóllima) |
| Monikko | viilut | Genetiivi | viilun |
| Monikon genetiivi | viilujen | Partitiivi | viilua |
| Monikon partitiivi | viiluja | Inessiivi | viilussa |
| Monikon inessiivi | viiluissa | Elatiivi | viilusta |
| Monikon elatiivi | viiluista | Illatiivi | viiluun |
| Monikon illatiivi | viiluihin | Adessiivi | viilulla |
| Monikon adessiivi | viiluilla | Ablatiivi | viilulta |
| Monikon ablatiivi | viiluilta | Allatiivi | viilulle |
| Monikon allatiivi | viiluille | Essiivi | viiluna |
| Monikon essiivi | viiluina | Translatiivi | viiluksi |
| Monikon translatiivi | viiluiksi | Monikon instruktiivi | viiluin |
| Abessiivi | viilutta | Monikon abessiivi | viiluitta |
| Monikon akkusatiivi | viilut |