| Käännös | |
|---|---|
| 1. | хълм {m} (hǎlm) |
| Monikko | kummut | Genetiivi | kummun |
| Monikon genetiivi | kumpujen | Partitiivi | kumpua |
| Monikon partitiivi | kumpuja | Inessiivi | kummussa |
| Monikon inessiivi | kummuissa | Elatiivi | kummusta |
| Monikon elatiivi | kummuista | Illatiivi | kumpuun |
| Monikon illatiivi | kumpuihin | Adessiivi | kummulla |
| Monikon adessiivi | kummuilla | Ablatiivi | kummulta |
| Monikon ablatiivi | kummuilta | Allatiivi | kummulle |
| Monikon allatiivi | kummuille | Essiivi | kumpuna |
| Monikon essiivi | kumpuina | Translatiivi | kummuksi |
| Monikon translatiivi | kummuiksi | Monikon instruktiivi | kummuin |
| Abessiivi | kummutta | Monikon abessiivi | kummuitta |
| Monikon akkusatiivi | kummut |