| Käännös | |
|---|---|
| 1. | εφοριακός (Efóriakos / eforiakós) |
| Monikko | verokarhut | Genetiivi | verokarhun |
| Monikon genetiivi | verokarhujen | Partitiivi | verokarhua |
| Monikon partitiivi | verokarhuja | Inessiivi | verokarhussa |
| Monikon inessiivi | verokarhuissa | Elatiivi | verokarhusta |
| Monikon elatiivi | verokarhuista | Illatiivi | verokarhuun |
| Monikon illatiivi | verokarhuihin | Adessiivi | verokarhulla |
| Monikon adessiivi | verokarhuilla | Ablatiivi | verokarhulta |
| Monikon ablatiivi | verokarhuilta | Allatiivi | verokarhulle |
| Monikon allatiivi | verokarhuille | Essiivi | verokarhuna |
| Monikon essiivi | verokarhuina | Translatiivi | verokarhuksi |
| Monikon translatiivi | verokarhuiksi | Monikon instruktiivi | verokarhuin |
| Abessiivi | verokarhutta | Monikon abessiivi | verokarhuitta |
| Monikon akkusatiivi | verokarhut |