Sanakirja
Tekoälykääntäjä
KäännösKonteksti
Verbit
1.
2.
3.
4.
5.puhekieli
6.puhekieli
7.
8.
9.
10.
Muut/tuntemattomat
11.
12.
13.
14.

Määritelmät

Verbi

  1. (transitive) To provoke impatience, anger, or displeasure in.
  2. (transitive, obsolete, Scots law) To render null and void.
  3. (intransitive) To cause or induce displeasure or irritation.
  4. (transitive) To induce pain in (all or part of a body or organism).

Esimerkit

  • Thanks to that penny he had just spent so recklessly [on a newspaper] he would pass a happy hour, taken, for once, out of his anxious, despondent, miserable self. It irritated him shrewdly to know that these moments of respite from carking care would not be shared with his poor wife, with careworn, troubled Ellen.
  • The sand irritates my skin.
  • He always tries to irritate me when we get together.

Taivutusmuodot

Partisiipin perfektiirritated
Imperfektiirritated
Partisiipin preesensirritating
Yksikön kolmannen persoonan indikatiivin preesensirritates
Yksikön kolmannen persoonan indikatiivin preesensirritateth (vanhahtava)