| Käännös | |
|---|---|
| Substantiivit | |
| 1. | politólogo {m} |
| Monikko | politologit | Genetiivi | politologin |
| Monikon genetiivi | politologien | Partitiivi | politologia |
| Monikon partitiivi | politologeja | Inessiivi | politologissa |
| Monikon inessiivi | politologeissa | Elatiivi | politologista |
| Monikon elatiivi | politologeista | Illatiivi | politologiin |
| Monikon illatiivi | politologeihin | Adessiivi | politologilla |
| Monikon adessiivi | politologeilla | Ablatiivi | politologilta |
| Monikon ablatiivi | politologeilta | Allatiivi | politologille |
| Monikon allatiivi | politologeille | Essiivi | politologina |
| Monikon essiivi | politologeina | Translatiivi | politologiksi |
| Monikon translatiivi | politologeiksi | Monikon instruktiivi | politologein |
| Abessiivi | politologitta | Monikon abessiivi | politologeitta |
| Monikon akkusatiivi | politologit |