| Käännös | |
|---|---|
| Substantiivit | |
| 1. | pingvin {en} |
| Monikko | pingviinit | Genetiivi | pingviinin |
| Monikon genetiivi | pingviinien | Monikon genetiivi | pingviineiden |
| Monikon genetiivi | pingviineitten | Partitiivi | pingviiniä |
| Monikon partitiivi | pingviineitä | Monikon partitiivi | pingviinejä |
| Inessiivi | pingviinissä | Monikon inessiivi | pingviineissä |
| Elatiivi | pingviinistä | Monikon elatiivi | pingviineistä |
| Illatiivi | pingviiniin | Monikon illatiivi | pingviineihin |
| Adessiivi | pingviinillä | Monikon adessiivi | pingviineillä |
| Ablatiivi | pingviiniltä | Monikon ablatiivi | pingviineiltä |
| Allatiivi | pingviinille | Monikon allatiivi | pingviineille |
| Essiivi | pingviininä | Monikon essiivi | pingviineinä |
| Translatiivi | pingviiniksi | Monikon translatiivi | pingviineiksi |
| Monikon instruktiivi | pingviinein | Abessiivi | pingviinittä |
| Monikon abessiivi | pingviineittä | Monikon akkusatiivi | pingviinit |