| Käännös | Konteksti | |
|---|---|---|
| Substantiivit | ||
| 1. | isomer {en} | kemia |
| Monikko | isomeerit | Genetiivi | isomeerin |
| Monikon genetiivi | isomeerien | Partitiivi | isomeeria |
| Monikon partitiivi | isomeereja | Inessiivi | isomeerissa |
| Monikon inessiivi | isomeereissa | Elatiivi | isomeerista |
| Monikon elatiivi | isomeereista | Illatiivi | isomeeriin |
| Monikon illatiivi | isomeereihin | Adessiivi | isomeerilla |
| Monikon adessiivi | isomeereilla | Ablatiivi | isomeerilta |
| Monikon ablatiivi | isomeereilta | Allatiivi | isomeerille |
| Monikon allatiivi | isomeereille | Essiivi | isomeerina |
| Monikon essiivi | isomeereina | Translatiivi | isomeeriksi |
| Monikon translatiivi | isomeereiksi | Monikon instruktiivi | isomeerein |
| Abessiivi | isomeeritta | Monikon abessiivi | isomeereitta |
| Monikon akkusatiivi | isomeerit |