| Käännös | |
|---|---|
| Substantiivit | |
| 1. | rackare {m} |
| Monikko | rakkarit | Genetiivi | rakkarin |
| Monikon genetiivi | rakkarien | Monikon genetiivi | rakkareiden |
| Monikon genetiivi | rakkareitten | Partitiivi | rakkaria |
| Monikon partitiivi | rakkareita | Monikon partitiivi | rakkareja |
| Inessiivi | rakkarissa | Monikon inessiivi | rakkareissa |
| Elatiivi | rakkarista | Monikon elatiivi | rakkareista |
| Illatiivi | rakkariin | Monikon illatiivi | rakkareihin |
| Adessiivi | rakkarilla | Monikon adessiivi | rakkareilla |
| Ablatiivi | rakkarilta | Monikon ablatiivi | rakkareilta |
| Allatiivi | rakkarille | Monikon allatiivi | rakkareille |
| Essiivi | rakkarina | Monikon essiivi | rakkareina |
| Translatiivi | rakkariksi | Monikon translatiivi | rakkareiksi |
| Monikon instruktiivi | rakkarein | Abessiivi | rakkaritta |
| Monikon abessiivi | rakkareitta | Monikon akkusatiivi | rakkarit |