| Käännös | Konteksti | |
|---|---|---|
| Substantiivit | ||
| 1. | merenkulku | |
| Monikko | spriidarit | Genetiivi | spriidarin |
| Monikon genetiivi | spriidarien | Monikon genetiivi | spriidareiden |
| Monikon genetiivi | spriidareitten | Partitiivi | spriidaria |
| Monikon partitiivi | spriidareita | Monikon partitiivi | spriidareja |
| Inessiivi | spriidarissa | Monikon inessiivi | spriidareissa |
| Elatiivi | spriidarista | Monikon elatiivi | spriidareista |
| Illatiivi | spriidariin | Monikon illatiivi | spriidareihin |
| Adessiivi | spriidarilla | Monikon adessiivi | spriidareilla |
| Ablatiivi | spriidarilta | Monikon ablatiivi | spriidareilta |
| Allatiivi | spriidarille | Monikon allatiivi | spriidareille |
| Essiivi | spriidarina | Monikon essiivi | spriidareina |
| Translatiivi | spriidariksi | Monikon translatiivi | spriidareiksi |
| Monikon instruktiivi | spriidarein | Abessiivi | spriidaritta |
| Monikon abessiivi | spriidareitta | Monikon akkusatiivi | spriidarit |