Sanakirja
Tekoälykääntäjä
KäännösKonteksti
Substantiivit
1.logiikka

Määritelmät

Substantiivit

  1. (logiikka) operaattori joka sitoo väitteen joukkoon universaalisesti (∀) tai eksistentiaalisesti (∃)

Esimerkit

  • ∀x P(x) tarkoittaa ”kaikilla x pätee P(x)”
  • ∃x P(x) tarkoittaa ”on olemassa x siten, että P(x)”

Taivutusmuodot

MonikkokvanttoritGenetiivikvanttorin
Monikon genetiivikvanttorienMonikon genetiivikvanttoreiden
Monikon genetiivikvanttoreittenPartitiivikvanttoria
Monikon partitiivikvanttoreitaMonikon partitiivikvanttoreja
InessiivikvanttorissaMonikon inessiivikvanttoreissa
ElatiivikvanttoristaMonikon elatiivikvanttoreista
IllatiivikvanttoriinMonikon illatiivikvanttoreihin
AdessiivikvanttorillaMonikon adessiivikvanttoreilla
AblatiivikvanttoriltaMonikon ablatiivikvanttoreilta
AllatiivikvanttorilleMonikon allatiivikvanttoreille
EssiivikvanttorinaMonikon essiivikvanttoreina
TranslatiivikvanttoriksiMonikon translatiivikvanttoreiksi
Monikon instruktiivikvanttoreinAbessiivikvanttoritta
Monikon abessiivikvanttoreittaMonikon akkusatiivikvanttorit