| Käännös | Konteksti | |
|---|---|---|
| Substantiivit | ||
| 1. | isbrytare {en} | merenkulku |
| Monikko | jäänmurtajat | Genetiivi | jäänmurtajan |
| Monikon genetiivi | jäänmurtajien | Partitiivi | jäänmurtajaa |
| Monikon partitiivi | jäänmurtajia | Inessiivi | jäänmurtajassa |
| Monikon inessiivi | jäänmurtajissa | Elatiivi | jäänmurtajasta |
| Monikon elatiivi | jäänmurtajista | Illatiivi | jäänmurtajaan |
| Monikon illatiivi | jäänmurtajiin | Adessiivi | jäänmurtajalla |
| Monikon adessiivi | jäänmurtajilla | Ablatiivi | jäänmurtajalta |
| Monikon ablatiivi | jäänmurtajilta | Allatiivi | jäänmurtajalle |
| Monikon allatiivi | jäänmurtajille | Essiivi | jäänmurtajana |
| Monikon essiivi | jäänmurtajina | Translatiivi | jäänmurtajaksi |
| Monikon translatiivi | jäänmurtajiksi | Monikon instruktiivi | jäänmurtajin |
| Abessiivi | jäänmurtajatta | Monikon abessiivi | jäänmurtajitta |
| Monikon akkusatiivi | jäänmurtajat |