| Käännös | |
|---|---|
| Substantiivit | |
| 1. | kummin {en} |
| Monikko | kuminat | Genetiivi | kuminan |
| Monikon genetiivi | kuminoiden | Monikon genetiivi | kuminoitten |
| Partitiivi | kuminaa | Monikon partitiivi | kuminoita |
| Inessiivi | kuminassa | Monikon inessiivi | kuminoissa |
| Elatiivi | kuminasta | Monikon elatiivi | kuminoista |
| Illatiivi | kuminaan | Monikon illatiivi | kuminoihin |
| Adessiivi | kuminalla | Monikon adessiivi | kuminoilla |
| Ablatiivi | kuminalta | Monikon ablatiivi | kuminoilta |
| Allatiivi | kuminalle | Monikon allatiivi | kuminoille |
| Essiivi | kuminana | Monikon essiivi | kuminoina |
| Translatiivi | kuminaksi | Monikon translatiivi | kuminoiksi |
| Monikon instruktiivi | kuminoin | Abessiivi | kuminatta |
| Monikon abessiivi | kuminoitta | Monikon akkusatiivi | kuminat |