| Käännös | |
|---|---|
| Substantiivit | |
| 1. | |
| Monikko | harharetket | Genetiivi | harharetken |
| Monikon genetiivi | harharetkien | Partitiivi | harharetkeä |
| Monikon partitiivi | harharetkiä | Inessiivi | harharetkessä |
| Monikon inessiivi | harharetkissä | Elatiivi | harharetkestä |
| Monikon elatiivi | harharetkistä | Illatiivi | harharetkeen |
| Monikon illatiivi | harharetkiin | Adessiivi | harharetkellä |
| Monikon adessiivi | harharetkillä | Ablatiivi | harharetkeltä |
| Monikon ablatiivi | harharetkiltä | Allatiivi | harharetkelle |
| Monikon allatiivi | harharetkille | Essiivi | harharetkenä |
| Monikon essiivi | harharetkinä | Translatiivi | harharetkeksi |
| Monikon translatiivi | harharetkiksi | Monikon instruktiivi | harharetkin |
| Abessiivi | harharetkettä | Monikon abessiivi | harharetkittä |
| Monikon akkusatiivi | harharetket |